Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2002
φωτογραφία από “Poz-Jeff http://www.travelblog.org/South-America/Peru/blog-85878.html”
Σε όλο το μεγάλο πλατό υπάρχει ένα σπιτάκι όπου μένει ο φύλακας της όλης περιοχής που θεωρείται φυσικός δρυμός. O υποτιθέμενος δρυμός είναι γεμάτος αγελάδες. Σε όλη την πορεία δεν συναντήσαμε ούτε ένα λάμα ή αλπάκα, ενώ στα περισσότερα μονοπάτια το έδαφος και οι πέτρες έχουν γίνει άμμος από την συνεχή χρήση. Διασχίζουμε την πλέον τουριστική ορειβατική διαδρομή και ευτυχώς είμαστε εκτός περιόδου αιχμής. Ένα μήνα πριν δύσκολα θα έβρισκες καθαρό χώρο για να στήσεις σκηνή στα μέρη κατασκήνωσης από τις "νάρκες" των αγελάδων. Μα σήμερα είμαστε οι μόνοι τουρίστες. Αναθέτουμε στον φύλακα την προσοχή των σκηνών μας έναντι μικρού τιμήματος και αναχωρούμε για την λίμνη 69.
Ο καιρός είναι καλός, ανοιχτός από σύννεφα. Πίσω μας οι δύο κορυφές του Χουασκαράν. Η των 6.768 m είναι η υψηλότερη των Άνδεων. Αριστερά ξεπροβάλει ένας τεράστιος καταρράκτης σε διάφορα επίπεδα με συνολικό ύψος περί τα 300 m. Mε πολλές διακλαδώσεις και αλλαγές πορείας καταλαμβάνει αρκετό πλάτος της πλαγιάς, εντυπωσιακός με τα αφρισμένα νερά του. Φτάνουμε πάνω από τον καταρράκτη σε μία μικρή λίμνη και στη συνέχεια σε πλατό. Μπροστά μας βόσκουν δύο χήνες. Μετά το πλατό η ανάβαση γίνεται ζικ-ζακ, πολύ απότομη.
Στο τέλος η λίμνη 69. Το χρώμα του νερού είναι ένα απίθανα όμορφο γαλάζιο μέσα σε ένα κρατήρα κάτω από τέσσερις κορυφές. Οι δύο πανέμορφες υψώνονται μπροστά και πάνω μας με χιόνια και τον παγετώνα από κάτω τους. Ο γαλάζιος πάγος είναι σπασμένος σε πολλά σημεία. Αισθάνεσαι ότι στον παραμικρό σεισμό όλος ο όγκος που βλέπεις θα πέσει κατευθείαν επάνω σου. Το νερό από τον παγετώνα πέφτει στη λίμνη με ένα λεπτό αλλά ψηλό καταρράκτη στην απέναντι μεριά. Ο αέρας σταματάει και ο καταρράκτης και τα βουνά καθρεφτίζονται τέλεια στη λίμνη. Η τελευταία ημέρα στα βουνά μας αποζημίωσε με μία από τις ομορφότερες εικόνες όλου του ταξιδιού τη λίμνη 69 στα 4.600 m. Επιστρέφουμε, μαζεύουμε τις σκηνές, ξανά μεταφορά όλων των πραγμάτων μέχρι το δρόμο όπου παίρνουμε το πρώτο μεταφορικό μέσο που περνάει, ένα λεωφορείο με ημερήσιους εκδρομείς, και επιστρέφουμε στο Χουαράζ.
φωτογραφία από “Lior Haimovich 2” http://www.flickr.com/photos/haimon2/224785617/
φωτογραφία από “Ancash” http://realtravel.com/ancash-photos-p1041336-2828168.html
φωτογραφία από “where in the world is debbie” http://www.flickr.com/photos/whereintheworldisdebbie/165877027/
φωτογραφία από “edank” http://www.flickr.com/photos/9595472@N05/712473849/sizes/l/
No comments:
Post a Comment