26. Γραμμές της Νάσκα (Nasca lines) – Όαση Χουακατσίνα

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2002

Από αριστερά GIo, Γιώργος, Κώστας μπροστά στο τετραθέσιο τσέσνα

Στην έρημο της Νάσκα βρίσκεται ένα σύνολο ευθειών γραμμών, πολλές παράλληλες άλλες τεμνόμενες, οι οποίες σχηματίζουν μεγάλα γεωμετρικά σχήματα. Μέσα και γύρω από τις γραμμές υπάρχουν επίσης τραπεζοειδείς μακριές ζώνες, σπιράλ, εικόνες πουλιών, φυτών και μυθικών τεράτων. Όλα είναι χαραγμένα σε γιγάντια κλίμακα. Οι γραμμές έχουν μεγάλα μήκη με την μεγαλύτερη ευθεία να εκτείνεται για δεκαπέντε χιλιόμετρα. Οι φιγούρες έχουν διάσταση εκατό με διακόσια μέτρα. Μεταξύ άλλων μία αράχνη, ένα κολιμπρί, μία μαϊμού και ένας μεγάλος 300 m μήκους πελεκάνος. Σχηματίστηκαν από το 200 π.χ. έως το 800 μ.χ. από τον πολιτισμό των Νάσκα και οι έρευνες συγκλίνουν στο ότι είχαν τελετουργικό χαρακτήρα σε τελετές εύρεσης νερού ζωτικού αγαθού στην έρημο. Ακόμη και σήμερα χωρικοί στην Βολιβία περπατούν κατά μήκος ευθύγραμμων μονοπατιών προς ιερούς τόπους, χορεύοντας, προσευχόμενοι για βροχή. Λόγω του συνδυασμού του ξηρότερου κλίματος στη γη (2 cm βροχή ανά έτος) και του επίπεδου, πετρώδους εδάφους το οποίο ελαχιστοποιεί την επίδραση του ανέμου, η έρημος της Νάσκα έχει την ικανότητα να διατηρεί τα σχήματα πάνω της. Χωρίς καθόλου σκόνη ή άμμο να καλύπτουν το έδαφος και ελάχιστη βροχή ή άνεμο να το διαβρώνουν, οι γραμμές που σχεδιάζονται τείνουν να μένουν σχεδιασμένες. Αυτοί οι παράγοντες, συνδυαζόμενοι με την ύπαρξη ενός πιο ανοιχτόχρωμου υπεδάφους κάτω από την κρούστα της ερήμου, προσφέρουν έναν αχανή απέραντο καμβά για τον καλλιτέχνη που θέλει να αφήσει τα σημάδια του για εκατοντάδες χρόνια. Τα βότσαλα που καλύπτουν την έρημο περιέχουν σιδηρούχο οξείδιο (ferrous oxide, δισθενή σίδηρο) και έχουν μία σκούρα απόχρωση λόγω της έκθεσης αιώνων και οξείδωσης στην επιφάνεια. Όταν τα βότσαλα μετακινηθούν κάνουν αντίθεση με το ανοιχτόχρωμο υπόβαθρο. Με αυτό τον τρόπο οι γραμμές σχεδιάσθηκαν σαν αυλάκια ανοιχτότερου χρώματος. Λίγο μετά τις 7.00 φτάνουμε στο μικρό αεροδρόμιο. Η πτήση των 35 λεπτών με ένα τετραθέσιο τσέσνα ξεκινάει στις 8:00 και είναι αρκετή για να δούμε μεγάλο μέρος γραμμών και φιγούρων. Θα προτιμούσαμε βέβαια να είχαμε έναν πιο ζωηρό πιλότο.

Γιώργος, GIo, Jesus δίπλα στη doze

Βιοτεχνία διαχωρισμού χρυσού από το πέτρωμα

Επιστρέφουμε στην πόλη για πρωινό και στη συνέχεια εξορμούμε για περιήγηση με μία τεράστια παλιά ντότζ (doze) με οδηγό τον Ιησού (Jesus). Η κόρνα έχει τον ήχο σφυρίγματος ”πειράγματος” ωραίας γυναίκας και ο Jesus την χρησιμοποιεί σε κάθε θηλυκό που θα βρεθεί στο δρόμο του. Επισκεπτόμαστε ένα εργαστήριο κεραμικής όπου βλέπουμε και μας εξηγούν πως φτιάχνονται τα αγγεία και πως διακοσμούνται στη συνέχεια. Η επόμενη στάση σε εργαστήριο διαχωρισμού χρυσού. Το πέτρωμα εξορύσσεται με τα χέρια από βαθιά ορυχεία εξαντλημένα πλέον για συστηματική εκμετάλλευση. Για ένα γραμμάριο χρυσού απαιτούνται 40 με 60 κιλά πετρώματος. Μεταφέρεται εδώ και αλέθεται σε ποδήλατους μύλους. Σε μεγάλη πέτρινη γούρνα είναι τοποθετημένη σφαιρική μυλόπετρα. Στο πάνω τμήμα της, που είναι επίπεδο, είναι προσαρμοσμένο ένα μαδέρι. Ένα άντρας περπατάει μπρος πίσω στο μαδέρι κουνώντας τη μυλόπετρα σαν τραμπάλα, ενώ κρατιέται από ένα οριζόντιο ξύλινο κορμό στο ύψος της μέση του. Το αλεσμένο υλικό πέφτει σε χωμάτινες δεξαμενές, όπου το νερό περιέχει τοξικά με τα οποία επιτυγχάνεται ο διαχωρισμός του μεταλλεύματος. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα μέτρο προστασίας, γάντια, μάσκες ή μπότες όπως και καμία μέριμνα για τα τοξικά απόβλητα.

Αρχαίο νεκροταφείο των Νάσκα

Gio και κάτω μούμια με διατηρημένα τα μαλλιά

Επισκεπτόμαστε κατόπιν αρχαίο νεκροταφείο των Νάσκα στην έρημο. Οι Νάσκα μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους και τους έθαβαν σε οικογενειακούς τάφους. Οι νεκροί βρίσκονται σε εμβρυακή στάση, τυλιγμένοι σε ωραία φανταχτερά υφάσματα. Το κεφάλι βρίσκεται έξω από το ύφασμα και τα μακριά μαλλιά, που ήταν σύμβολο ομορφιάς και ισχύος, απλώνονται από το κεφάλι τους μέχρι αρκετά μακριά στο έδαφος μπροστά τους. Λόγω του ξηρού κλίματος και της απουσίας διάβρωσης τα ρούχα και τα μαλλιά είναι ανέπαφα, ακόμη και το δέρμα σε μερικές μούμιες.

Επιστρέφουμε στην πόλη όπου πίνουμε αμέτρητες μπύρες μετά την εκδρομή και τη ζέστη της ερήμου. Είχαμε σκοπό να καθίσουμε άλλη μία ημέρα μα δεν μας αρέσει η πόλη της Νάσκα. Αναχωρούμε στις 18:00 με παλιά μεγάλη μπιούικ με έξι επιβάτες και τον οδηγό, τέσσερα άτομα πίσω και τρία μπροστά. Κοιμάμαι αμέσως και ξυπνάω σε δύο ώρες φτάνοντας στην Ίκα (Ica) έχοντας μουδιάσει από το στρίμωγμα. Αφήνουμε τους τρεις επιβάτες και συνεχίζουμε μέχρι την διπλανή όαση Χουακατσίνα (Huacachina). Η Χουακατσίνα είναι ένα μικρό χωριό δίπλα σε μία πολύ μικρή λίμνη που περιβάλλεται από γιγάντιους, ψηλούς, απότομους αμμόλοφους. Έχει νυχτώσει και δυσκολευόμαστε να βρούμε δωμάτιο, όλα είναι γεμάτα. Μισθώνουμε το πιο παράξενο και στενό δωμάτιο όλου του ταξιδιού. Δύο κουκέτες η μία πάνω από την άλλη και ένα ράντσο, στριμωγμένα σε ένα παράγωνο δωματιάκι και δίπλα το μπάνιο. Μόνο ένα εστιατόριο είναι ανοιχτό και μετά το φαγητό δεν υπάρχει κανένα μπαράκι για να συνεχίσουμε. Οπότε ανεβαίνουμε για βόλτα στους αμμόλοφους υπό το φως της σελήνης. Επιστρέφοντας στο δωμάτιο διαπιστώνουμε με έκπληξη μία λεπτομέρεια που δεν προσέξαμε πριν. Η πόρτα του μπάνιου έχει αφαιρεθεί από το άνοιγμα διότι δεν υπάρχει χώρος για να ανοίγει. Η τουαλέτα βρίσκεται έτσι ουσιαστικά στον ίδιο χώρο φάτσα με τα κρεβάτια και κάνουμε πλάκα ότι βρισκόμαστε σε κελί φυλακής. Ευτυχώς δεν χρειάσθηκε να την χρησιμοποιήσω παρουσία των υπολοίπων. Δεν συνέβη το ίδιο και με τους άλλους.

Updated 02.10.09
Logging 'caused Nazca collapse'

No comments: